با دقت بخواند.

قرآن می فرماید: وَ رَتّل القُرآنَ تَرْتیلاً.

و قرآن را با دقّت و تأمّل بخوان.

7 - قرآن را با صدای نیکو خواندن: وقتی قرآن با صدای خوش خوانده شود در دل انسان بیم و حزن و فروتنی راه می یابد.

رسول خدا (ص) می فرماید: زَیِّنوُا القُرآن بِاَصْواتِکُم.

قرآن را با آوای خود زینت دهید.

عده ای در حضور امام رضا (ع) سخن از صدای خوب به میان آوردند امام فرمود: علی بن حسین (ع) قرآن می خواند و گاه اتفاق می افتاد که عابری از زیبایی صدای او بی هوش می شد.

8 - با اندوه قرآن را تلاوت کند: خوب است قرآن را با غم و اندوه تلاوت کند چون قرآن با حزن و اندوه نازل شده.

در حدیثی از امام صادق (ع) می فرماید: اِنَّ القُرآنَ نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَأْقَرؤهُ بِالْحُزْنِ

قرآن با اندوه نازل گردیده پس آن را با صدای حزین قرائت کنید.

9 - در قرائت قرآن اخلاص داشته باشد.

10 - تفکر و تدبر در آیات الهی: زمانی که آیات الهی را می خواند در معانی آنها تفکر و اندیشه کند.

قرآن می فرماید: اَفَلا یَتَدَبَّرونَ القُرآنَ.

آیا آنها در قرآن تدبّر نمی کنند.

11 - در هنگام قرائت قرآن احساس خوف و ترس و حضور قلب داشته باشد.

12 - زمانی که آیات آتش و عذاب را می خواند توقف کند و از آتش جهنم به خدا پناه ببرد و زمانی که آیات بهشت و ثواب را می خواند از خداوند بهشت و ثواب را طلب کند.

13 - قرآن را در جائی خلوت و فارغ از کار و با دلی آرام و با حالت خشوع تلاوت کند.

14 - خوشبو کردن و نظافت دهان با مسواک: که برای خواندن قرآن باید دهان خوشبو و پاک